Kalau Zaman Tun Mahathir dulu Malaysia pernah mengorak langkah berani mencebur bidang industri berat seperti Proton dan Perwaja serta Oil & Gas dan kemudiannya Multi Media Super Corridor. Di sektor pembangunan infrastruktur pula ada lebuhraya dan pelabuhan bertaraf dunia. Ada pula Projek mercu tanda seperti KLCC, Putrajaya dan Cyberjaya. Walaupun terdapat kecacatan di sana sini, namun projek-projek ini terus menjadi sumber inspirasi dan menjadi penyumbang kepada pertumbuhan GDP dan ekonomi negara. Projek-Projek ini menjana pekerjaan, membuka peluang elonomi baru, dan memperkasa kedudukan Malaysia di persada antara bangsa.

Apabila Tun Abdullah Badawi mengambil alih, beliau cuba untuk membentuk legasi nya yang tersendiri. Antara menteri kanan beliau pada masa itu ialah Arwah Tan Sri Jamaludin Jarjis yang mengilhamkan bahawa “the next big thing” untuk Malaysia ialah di dalam bidang sains dan Teknologi. Secara lebih khusus bidang itu ialah di dalam sektor Bioteknologi.

Kementerian di bawah beliau, MOSTI mengorak langkah menggerakkan program Bioteknologi. Maka lahirlah beberapa institusi/badan GLC yang hebat seperti Malaysian Biotech Corp dan National Institutes of Biotechnology Malaysia (NIBM). Beberapa projek pembangunan seperti kampus TPM Biotech di Raub di bawah Technology Park Malaysia, pusat penyelidikan NIBM di Serdang dan di Penang, Projek Inno-Bio di Nilai, dan terakhir Projek Bio XCell di Iskandar Putri di Johor siap dibina. Manakala Malaysian Biotech Corp pula melancarkan program BIONEXUS mereka berbekalkan bajet ratusan juta ringgit setahun.

Kesemua projek-projek ini menelan belanja hampir RM 2 billion.

Bioteknologi tidak menjadi priority di Zaman pemerintahan Datuk Seri Najib. Beliau banyak memberi tumpuan kepada urban development seperti MRT. Oh, jangan lupa, banyak juga wang dan masa dicurahkan untuk menyelesaikan masalah 1MDB.

Kemana perginya semua pelaburan negara dalam Bioteknologi ? Kenapakah program mega yang menelan belanja berbillion ringgit ini sekarang sekolah-olah hilang, sunyi sepi, hidup segan mati tak mahu? Yang tinggal cuma gedung-gedung sepi, tanpa bajet yang mencukupi.

Di mana silap kita? Saya ingin mengemukakan satu jawapan. Saudara boleh lah ulas sendiri.

Masalah kita ialah pendekatan kita yang pincang terhadap sesuatu program pembangunan itu sendiri. Apabila kita merancang program bioteknologi kebangsaan apa yang menjadi tumpuan kita ialah pembangunan fizikal, bukan pembangunan tenaga manusia. Kita nak buat world class infrastructure, tetapi kita gagal membina world class workforce.

Pembangunan sains dan teknologi memerlukan world class scientists. Walaupun kita perlukan makmal dan peralatan yang canggih, tanpa saintis yang menggerakkannya maka infrastruktur yang kita bina akan menjadi lapuk atau outdated.

Ke mana perginya bijak pandai kita?

‍

Wan Izzuddin Wan Sulaiman
BioTechnology Adviser

‍